Culling tylnych ścianek to technika stosowana w grafice komputerowej w celu poprawy wydajności renderowania poprzez eliminację potrzeby renderowania wielokątów, które nie są widoczne dla widza.

W środowisku 3D każdy wielokąt ma dwie strony - przednią i tylną.

Przednia strona to ta, która jest widoczna dla widza, podczas gdy tylna strona jest ukryta przed wzrokiem.

Culling tylnych ścianek działa poprzez określenie, które wielokąty są skierowane od widza i w związku z tym nie muszą być renderowane.

Ten proces jest kluczowy dla optymalizacji wydajności renderowania w złożonych scenach z wieloma wielokątami.

Dzięki eliminacji tylnych ścianek obiektów, karta graficzna może skupić się na renderowaniu tylko tych wielokątów, które są rzeczywiście widoczne, co zmniejsza obciążenie obliczeniowe i poprawia ogólne wskaźniki klatek. Culling tylnych ścianek jest szczególnie przydatny w sytuacjach, gdy obiekty są nieprzezroczyste i nie mają przezroczystych lub półprzezroczystych powierzchni.

W takich przypadkach nie ma potrzeby renderowania tylnych ścianek obiektów, ponieważ nie będą one miały wpływu na ostateczny obraz widoczny dla widza. Ogólnie rzecz biorąc, culling tylnych ścianek jest niezbędną techniką do poprawy wydajności renderowania w aplikacjach grafiki 3D.

Poprzez selektywne renderowanie tylko widocznych ścianek obiektów, pomaga optymalizować wydajność i zapewnia płynniejsze oraz bardziej responsywne doświadczenie użytkownika.