Context switching to termin, który w informatyce opisuje proces zmiany z jednego zadania na inne w systemie komputerowym.

Może to wystąpić, gdy centralna jednostka przetwarzania (CPU) komputera przełącza się między różnymi programami lub procesami, które działają jednocześnie.

Gdy komputer przełącza się między zadaniami, musi zapisać aktualny stan zadania, z którego się przełącza, w tym zawartość rejestrów, lokalizacji pamięci i innych zasobów.

Następnie ładuje stan nowego zadania, na które się przełącza, co pozwala mu kontynuować tam, gdzie przerwał.

Proces ten może być czasochłonny i nieefektywny, ponieważ wymaga od CPU wykonania dodatkowej pracy, aby przełączyć się między zadaniami. Context switching może mieć znaczący wpływ na wydajność systemu komputerowego.

Gdy system wykonuje częste przełączania kontekstu, może to prowadzić do zmniejszenia ogólnej wydajności i zwiększenia opóźnienia.

Dzieje się tak, ponieważ CPU spędza więcej czasu na przełączaniu się między zadaniami niż na ich rzeczywistym wykonywaniu, co prowadzi do spadku efektywności. W świecie rozwoju oprogramowania, context switching może również odnosić się do mentalnego procesu zmiany skupienia z jednego zadania na inne.

Może to wystąpić, gdy programista pracuje nad wieloma projektami lub zadaniami jednocześnie i musi przełączać się między nimi.

Context switching w tym sensie może prowadzić do zmniejszenia produktywności i skupienia, ponieważ programista musi poświęcić czas na ponowne zorientowanie się w nowym zadaniu za każdym razem, gdy się przełącza. Ogólnie rzecz biorąc, context switching to ważna koncepcja do zrozumienia w świecie informatyki, ponieważ może mieć znaczący wpływ na wydajność i efektywność systemów komputerowych.

Minimalizując przełączania kontekstu i optymalizując zarządzanie zadaniami, programiści mogą poprawić ogólną wydajność swoich systemów i zwiększyć produktywność.