Wyłączny blokada to rodzaj mechanizmu blokowania stosowanego w programowaniu komputerowym i zarządzaniu bazami danych, aby zapewnić, że tylko jeden proces lub użytkownik może uzyskać dostęp do konkretnego zasobu w danym czasie.

Gdy wyłączna blokada jest stosowana do zasobu, oznacza to, że żaden inny proces lub użytkownik nie może odczytać ani zapisać tego zasobu, dopóki blokada nie zostanie zwolniona. Wyłączne blokady są powszechnie stosowane w środowiskach wieloużytkownikowych, gdzie wiele procesów lub użytkowników może próbować uzyskać dostęp do tego samego zasobu jednocześnie.

Stosując wyłączną blokadę, system może zapobiec uszkodzeniu danych lub konfliktom, które mogą powstać, gdy wiele procesów próbuje uzyskać dostęp do tego samego zasobu w tym samym czasie. W systemach zarządzania bazami danych wyłączne blokady są często stosowane podczas wykonywania operacji, takich jak aktualizacja lub usuwanie rekordów w bazie danych.

Stosując wyłączną blokadę do konkretnego rekordu, system zapewnia, że żaden inny proces nie może modyfikować tego rekordu, dopóki blokada nie zostanie zwolniona, co zapobiega problemom takim jak niespójność danych lub utracone aktualizacje. Ogólnie rzecz biorąc, wyłączne blokady odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu integralności danych i zapewnieniu, że operacje są wykonywane w kontrolowany i uporządkowany sposób.

Zapobiegając równoległemu dostępowi do zasobów, wyłączne blokady pomagają zapobiegać uszkodzeniu danych i zapewniają, że procesy są wykonywane poprawnie.