Kontrola współbieżności w systemach zarządzania bazami danych (DBMS) odnosi się do procesu zarządzania wieloma transakcjami, które jednocześnie uzyskują dostęp do danych i je modyfikują, nie zakłócając się nawzajem.

W środowisku wieloosobowym, gdzie wielu użytkowników uzyskuje dostęp do tej samej bazy danych w tym samym czasie, kluczowe jest zapewnienie, że integralność danych jest utrzymywana, a transakcje są wykonywane poprawnie. Mechanizmy kontroli współbieżności są wdrażane w celu zapobiegania problemom takim jak utracone aktualizacje, brudne odczyty i niespójne dane.

Te mechanizmy zapewniają, że transakcje są wykonywane w sposób, który utrzymuje spójność i integralność bazy danych.

Jednym z powszechnych podejść do kontroli współbieżności jest stosowanie blokad, które zapobiegają innym transakcjom w dostępie do danych, które są modyfikowane przez inną transakcję.

To pomaga zapobiegać konfliktom i zapewnia, że transakcje są wykonywane w sposób serializowalny. Innym podejściem do kontroli współbieżności jest stosowanie znaczników czasu lub wersjonowania, gdzie każdej transakcji przypisywany jest unikalny znacznik czasu lub numer wersji.

To pozwala DBMS śledzić kolejność, w jakiej transakcje są wykonywane, i rozwiązywać konflikty na podstawie znaczników czasu lub wersji. Ogólnie rzecz biorąc, kontrola współbieżności jest niezbędna do zapewnienia, że transakcje w bazie danych są wykonywane poprawnie i że integralność danych jest utrzymywana w środowisku wieloosobowym.

Poprzez zarządzanie dostępem i modyfikacją danych przez wiele transakcji, kontrola współbieżności pomaga zapobiegać uszkodzeniu danych i zapewnia niezawodność systemu baz danych.